Cүүлчийн удаа цонхон дээр чинь сар болон хоноё
Сүүлчийн мөр шүлгийн төгсөглийг зүүдэнд чинь татлая
Гэв гэнэт наран мандаж тэр л зүүдэнд чинь би замхарч
Нууц нь тайлагдашгүй зүүдний чинь совин совин би болъё
Зохиогч: Урлаг
Яргуй нүдлэх цагаар тандаа очих гэж яардаг сан
Ялдам зантай ижийдээ эрхэлж нялхраад буцдаг сан
Дэндүү давчуу орчлонд үдлээд буцахыг нь мэдсэн бол
Дээлээ тайлаад өгөхөд нь дэрлээд унтах минь яав даа
Хэзээ ч хүршгүй тэнгэрийн дагина минь
Хэлж амжаагүй үгийг минь сонсооч
Харцаараа чи намайгаа битгий зэмлээч
Хариу нэхээгүй хайрыг минь ойлгооч
Тэнүүн сарны хормой дор
Сэрүүн хонодог хоёр цолмон
Тэнгэрийн цэнхэр хацарт
Нулимс шиг харагдах чинь юу вэ?
Усны шувууд ганганан гунганасаар
Урин дулаан нутагтаа буцахад
Учрал тольдсон миний л ээжий
/Хайрт ээжид минь хэлээд өгөөч
Хүмүүс эхлээд танилцдаг
Дараа нь бие биенээ хайрладаг
Гэхдээ хайр болгон жаргалтай төгсдөггүй
Харин бид хоёр…
Харзны ус шиг мэлтэлзсэн
Намуун зөөлөн аашаараа
Хараацайн жигүүр шиг тахиралсан
Нарийн сайхан хөмсгөөрөө
Хавар хавартаа дурладаг миний л энэ зүрх
Ганхтал намайг догдлуулдаг чиний л тэр төрх
Хайрлах гэж намайгаа хайрласан чи миний л амраг
Ганцхан чамайгаа гээд дурласан би
Уулс нь нараа аргамжиж цэцэгсээ нөмөрлөж хүлээнэ ээ
Үүлс нь хураа тэгшилж талаа ундаалж хүлээнэ
Чонын эртэй морьд нь уяагаа тэлүүлж хүлээнэ
Цовоо бяцхан багачууд нь гийнгоонд дэрвиж хүлээнэ
Зурагнаас чинь би гунигаа гээх юм
Зүүдэнд ирэх чинь жаргалтай сайхан
Хүлээж суухдаа чамтайгаа уулзах юм
Хүслийнхээ эрхээр чамайг санах юм