Яагаад чиний харц зүрхэнд минь энд асваа
Халуу шатан дүүгэх хүсэл минь чиний сэтгэл
Яагаад чиний үг зүрхний минь гүнд тусваа
Яг чиний өлмийд би уналаа гуниг минь үлдлээ
Зохиогч: Урлаг
Ийм сайхан гарыг атгахгүй өнгөрч болно гэж үү
Ийм туяхан хөлийг анзаарахгүй орхино гэж үү
Ийм сайхан үсийг сонжихгүй өнгөрч болно гэж үү
Ийм саруул үгсийг сонсохгүй орхино гэж үү
Хайр гэрэлтсэн нүдийг чинь
Харах бүрийдээ дальдравч
Баясан булиглах зүрх минь
Байлдагч чамруу тэмүүлнэ
Хэсэгхэн зовлонгийн салхинд
Хэзээд чи намайг орхихгүй ээ
Хэцүүхэн амьдралын бартааг хамт туулахдаа
Хэзээ ч гараас минь тавихгүйд чинь
Аялан дуулах чиний минь хоолойтой
Адилхан өнгөөр уянгалан ганганаад
Алаг нүдний сормуус шиг дэрвээд
Аглаг тал дээгүүр шувууд буцлаа
Чиний нүдийг сайхан гэдэг
Сэтгэл татах лад увидас нуугдсан
Чиний сэтгэл уярам зөөлөн
Шивнэх салхи бороог зүйрлэмээр
Амьдрал гэдэг диваажин биш шүү дээ
Хүн гэдэг чинь гэгээн бурхан биш шүү дээ
Орчлон хорвоо дээр бүтэхгүй зүйл гэж байдаг юм
Хагацахгүй хосууд учрахгүй хоёр гэж байдаг юм
Учралт хоёр нь чи бид хоёр уу
Алтан хавчаараар хавчсан үсээр чинь
Аясын салхи наадан тоглоно
Ариун дурлалын жаргалыг эдлээд
Амраг чамайгаа налан суух юмсан
Хонин цагаан үүл нь ээ хөө
Хувирч сэмрээд нүүлээ дээ хөө
Хонгор жаалхан чамтайгаа би ай хөө
Ханилахын заяа ч дутлаа даа хөө
Зүрхнээс хайлан ундрах
Зүйргүй ялдам аялгуунд
Уяран бүжих
Турьхан танхилхан бие