Одтой тэнгэрээс мишээхэд
Орчлрн дэлхий гэрэлтүүлэхэд
Онгон талдаа саран гийгүүлж
Намайг чамтай уяруулахад
Зохиогч: Урлаг
Дурлан дурлан энхрийлж амьдрахгүй байсан юм бол
Дутуухан ч гэсэн жаргалтай минь үлдээгээд явахгүй дээ
Хайрлан хайрлан байж жаргаахгүй байсан юм бол
Хэтэрхий их хайрыг минь буцаагаад өгөхгүй дээ
Шаргал гэгээ тасарч үдэш болохыг би хүлээнэ
Санаа алдарч сонсогдмоор намуун орчинг би хүснэ
Нимгэн цэнхэр салхи нь нүдийг минь үлээгээсэй
Нөмгөн шөнийн аниргүй нь мөрөөдлийг минь бүүвэйлээч
Хүсээгүй уриагүй байхад
Хүрээд ирдэг дурлал хайраа
Дуудаагүй даллаагүй байхад
Дуулаад ирдэг дурлал хайраа
Цаанаа нэг жаргалтай залуус алхана
Алхаанд нь амьрал эхэлнэ
Хүний золбоог дуулна
Өөрөө өөртөө итгэлтэй
Аль хэдийнээ шөнө дуусч арай ядан үүр цайлаа
Амьдралын сайн мууг бодсоор нойр хүрсэнгүй
Анх чамтай танилцсан тэр цагийг эргэн саналаа
Арай л ийм юм болно гэж би төсөөлсөнгүй
Хүзүүн дээр гэнэт үнсэн юмсан
Хүнийх гэдгийг нь мэдсэн юмсан
Эргэж хараад тэвэрсэн юмсан
Эцсийн удаа гэж бодсон юмсан
Бодол санаагаа би өөрчиллөө
Бойнг 747
Хагас сайны орой гэхэд би эндээс
Өөрийн зорьсон газартаа би очино
Урьхан хаврын намуун шөнөөр
Уулын цаанаас шувууд ирлээ
Онгон талын цагаан нууранд
Одтой наадан дуулж хонолоо
Сар нарны гэгээ улаан сарнай
Сайн сайхныг ерөөж байна
Жаргалын өнгө залуусын дуугаар
Хамтдаа аялмаар хамтдаа байна