Зөвхөн энэ л шөнө бүү яваач
халуун байна хайрт минь халуун байна чиний цээж
халуу түүгэж байна хайрт минь цэнхэрхэн энэ шөнө
аядуухан чиний амьсгаа бие сэтгэл минь тайтгаран тавирна
Зохиогч: Урлаг
Зөвхөн чамайг хайрлана
Уян зөөлөн нүдний чинь харцанд
Зүрх алдан бишүүрхэж явсан
миний ариухан хай
Зүрхэнд шивнэсэн үг
Хайрлалд ургадаг вансэмбэрүү
нараар дутах нь хөөрхий
хандын заяатай 2 нь
Зуурдын жаргалаа би мартахгүй
хүсэл минь алдууран хийсэж
хүзүү цээжинд минь сэрлийн оч бадран
хараад дурласан таны хойноос
Буцаад ирэхгүй явчихав уу
Буруу зeвшийг eeрeeсee эрэх үү
Харах л гэж таньдаа хайртай болсон ч юм болов уу даа
Гялбаа
тэнгэрээс хөвөлзөх үүлсээс зөөлхөн бороо
түүнээс гэгээн уйтгар урсана уу хөвнө үү
сэтгэл дагаад байна уу салхийг үүлсийг
сэмхэн чамайг санаад уйлав уу гунив уу
Гэртээ ирдээ миний хайр
амтлан өнгөрүүлсэн өдрүүдээ
эргэн саная даа хайрт минь
анхны болзоондоо дахин очьёо
Гансарч хүлээсэн хайр
гэнэ гэнэхэн учрах даа
гэргийтэй гэж мартчихдаг
гэнэ зүггүйхэн үнсүүлчихээд
Бүлээн бороо
хүйтэн намрын бүлээн бороог дагаж уйлмаар санагдана
хурсан навчис бүхэн цэцэгсээ дагаад уйтай
урсах нулимс шиг борооны эгэл түмэн дуслуудаас
Бусдын энгэрт дассангүй
бороон дуслууд даарахдаа цас болон жиндэж
богинохон зуны улирал намарт уусдаг уу
сэтгэл минь гомдохдоо нулимас болон урсавч