Дээлний тань эмжээр сэмрээ юу ааваа
Духны тань үрчлээс нэмэгдээ юу ааваа
Энгэрийн тань товч сулраа юу ааваа
Дэргэдэх санаа тань үгүйлэгдэнэ ээ ааваа
Зохиогч: Урлаг
Эмзэг яаруу гэнэн сэтгэл
Учрах хайрыг хүлээнэ
Өдөр шөнийг тэвдээнэ
Өглөөний салхийг угтан мөрөөдлөө илгээсэн
Шөнийн саранд итгэж өөрийн хүслээ шивнэсэн *2
Мөнгөн мөнгөн зүүгээр
Алтан утас сүвэлсэн
Мөрөөдөл хүслийн оргилдоо
Ардын сэтгэлээ дээдэлсэн..
Яагаад? Бороо хүртэл шиврэх болгондоо намайг цочоовоо
Яагаад? Бодол хүртэл баясах бүхэндээ чамайг хүлээвээ
Бие биенээ харах бүрдээ (Харц харцандаа итгээд байдаг)
Бидэн хоёр уулзах бүрдээ (Халуун сэтгэл догдлоод)
Наран өөртөө ганцаардан хоцрох
Намрийн уйтай өдрүүд ирлээ дээ
Сүүдал сэлгэн далиа эцээх
Шyвyyдын цувааг битгий тоолоорой
Цав цагаан цасан хоёр алган дээр минь хаялсаар
Зургийн мөнхийн шөнө шиг энэ үдшийн энэ дууг
Навчит залаат гацууртай нь дуулья
Миний гоёсон гацуурхан
Хөөрхөн нүдэт бүсгүй чамайгаа
үнсэж зүүдлээд би сэрлээ
Шөнийн саран цонхоор намайг хараад
үдшийн зүүдийг минь тааж мэдэв үү
Тэнгэрийн хаяа шуранхайлж
Тэнгисийн мандал бидэртээд
Тэртээд бид цагаахан завьтайгаа
Тэргэл нарны зүг довтолно
Дх: Дэндүү их саналаа чамайгаа
Дэлхийгээ гандааж саналаа
Намар намрын борооноор
Уйлан байж чамайгаа саналаа
Гав ганцаараа дуу алдан дуурсахдаа
Гарыг тань би санасансан
Хол холоос миний ээжийн хайр
Хонгорхон хун шувуу болж ирэв үү?