Би чамайг хаашаа ч явуулмааргүй байна
Би чиний өмнө буруутайгаа мэднэ
Хэзээ над дээр ирэхээ хэлээч
Хэзээ уулзахаа амлаач
Зохиогч: Урлаг
Намайг чиглэн ирсэн чиний харсан харц чинь
Наддаа сэтгэлээ өгсөн итгэлийн өдөр
Аниргүйн дунд чимээгүй ирсэн хайр
Аз жаргалын амь сэрүүн зүүд минь
Хувь тавиландаа сэтгэл халамцан
Хэнд гомдлоо би нээх вэ?
Хундага дарсанд өөрөө хөлчүүрлэн
Амь амьдралаа чи бид хуваалцаж
Monday morning гэрээсээ гарлаа бүх зүйл яг байдгаараа
Гэтэл шатны дэргэд дулаахан харцтай санамсаргүй тулгарлаа
Бие бие рүүгээ бид хэдэн хормын турш инээмсэглэн ширтэлцлээ
Зүрх рүү минь төөнөсөн тэр дөлгөөн харцыг гурван өдөр би бодлоо
ганцаар зуны богино шөнийг угтлаа
орчих хязгаар тэнгэрт хүслээ тольдлоо
хоосон биегүй мөрөөдлийн ертөнцөд
хөнгөн хөгжимд сэтгэл сэргэн бүжлээ
Нэг л юм надад дутагдаад байх юм бурхан минь
Нэг л юм үгүйлэгдээд байна чөтгөр гэждээ
Юнаас ч юм бүү мэд хоцроод байх шиг санагдана ээ
Ирээдүйгээс ирэх хүчийг хайж олмоор байна
Ээжээ ээжээ ээжээ
Харанхуйгаас айдаг хүүдээ
Наран манддагыг мэдрүүлсэн
Ээж минь энэрэл минь
Гэрэл гэгээ цацраасан
Гэнэн хонгор бүсгүй чи
Саран гараагүй шөнийн саран
Салхинд зугаалсан хайрын үгсээр
Над руу ойртсон нандин итгэл минь
Хаа ч юм бэ одсон хамаг сэтгэл минь үймрээд
Харанхуй шөнийн дунд хайртыгаа би саналаа
Yдшийн оддын дунд саран ганцаардаад
Yнэнч хайрын амлалтыг үүрдийнх гэж сануулнаа
Чиний эзгүй шөнийн уйтгарт саран доор
Нулимс адил будрах анхны цасан ширхэг
Чиний ирсэн өвлий дурсамж бүхний цаана
Нууц адил хаялах чимээгүй цасан