Бүсгүй нүүрээ алгаараа таглан чимээгүй мэгшиж байна. Би яаж дөхөхөө мэдэхгүй, дэмий л сууж байгаа саравчыг нь тойроод зогтуслаа. Уйлж байгаа хүнд ойртоход ийм хэцүү байдаг гэж мэдсэнгүй. Урьд нь би олон хүнийг уйлуулж ч байсан нь үнэн.
Ангилал: Зохиол
Залуу минь чи бүү гунихар
Задгай цамцныхаа энгэрийг товчил
Зовлон шиг охидод жаргал шиг бүү дурла
Замын дэргэдэх гэрэл шиг шөнөөр л асдаг юм тэд чинь
Гадаа тэнгэр эвгүйтээд, гэр дотор бие тавгүйтээд… Хаашаа ч харсан нэл ус. Үс, нүүр, хувцас… гэртээ суусаар атал бороонд хамаг бие шалба норчихож. Гэвч бүгдийг усан биетэй болгосондоо сэтгэл ханахгүй, өнөөх бороо шаагисаар л…
Нүдээ эгцлэн алсын зүг бодлогширон ширтэхэд
Нүцгэн талаар хязгааргүй зам үзэгдэхүйяа
Нүгэлт сэтгэлээ даран байж инээмсэглээд
Нүүгэлтэх үүлсийн хамт урагшлан довтлохуй
Тэр бүсгүйтэй би хэзээ, хэрхэн, яаж танилцсанаа огт санадаггүй юм. Бид их л эртнээс биесээ мэддэг болсон юм шиг санагддаг. Тийм ч болоод тэр үү, бид их хурдан дотноссон юм даг. Бид хамтдаа амьдарч, өглөө бүр мөрөн дээр минь зөөлөн үнсэн сэрээж, үдэш бүр цээжинд минь наалдан унтдаг болсноор бүхэл бүтэн өвлийг үдлээ. Харин хавар ирэхэд, би нутаг буцах болсон юм. Түүнтэй хамт амьдрахаасаа өмнө энэ шийдвэрийг гаргасан байлаа. Би шийдвэрээ өөрчлөөгүй.
Амрагийнхаа дурласан бүсгүйг бодож
Нойргүй хонолоо
Уруулаа огт буддаггүй
Урт хар үстэй
Би сайн дүр бүтээхийн төлөө л амьдарч байна. Амьдрал бол угаасаа л урлагийн тайз. Хэн сайн дүр бүтээсэн нь аз жаргалтай амьдардаг. Энэ бол урлагийн ч хууль, амьдралын ч хууль. Би сайхан амьдрахын тулд яруу найрагчийн дүрд тоглож, яруу найрагчийн дүр бүтээхийг хүссэн. Яг үнэндээ би дүрдээ бүрэн итгэчихсэн байсан л даа. Нэгэнт л яруу найрагч учраас би үгсийн шид рүү тэмүүлж, үгийн гайхамшигаар ертөнцийг эзэмдэх гэж бодсон. Харамсалтай нь энэ орчлонд ерөөсөө сайхан үг хэрэггүй, үнэн үг хэрэггүй юм билээ л дээ. Тиймээс яруу найрагч гэгдэж буй хүн бүхэн хичнээн сайн дүр бүтээсэн ч гагцхүү тэр аз жаргалтай амьдралыг найрагчийн дүр өгдөггүй юм билээ, өгөх ч үгүй юм билээ.
Ууж үзсэн, амтыг нь мартсан дарс.
Шимж үзсэн, амтыг нь мартсан уруул.
Уншиж үзсэн амтыг нь мартсан шүлэг,
Угтаа эд цөм нэг юм байсныг
Залуу минь хажууд чинь эрхлэх ялдам бүсгүйг хайрла
Зуны цэцэгс хагдарсан ч дахиад л дэлбээлдэг шиг
Зуун зуун жил анхных шигээ ариухнаар хайрла
Зураг шиг мөнх биш шүү зуурдын энэ амьдралд хайртай түүнээ энхрийл
Би тэнгэрийн умдаг атгалаа. Би ч гэж дээ, тэнгэрийн умдаг л намайг атгачихсан хэрэг. Монгол улсын Тээврийн сайдын охин Нарангуатай сууж, жаргасаар хоёр сар боллоо би. Өчигдөр орой эхнэр надад: