Уруул норгосон үнсэлт чинийх гэж
Уйлж суухдаа өөртөө гэмшиж
Сарны хүйтэн тэврэлтэнд даарч хонолоо ч
Чинийхээ өвөрт жаргахыг хүсч билээ
Дөлгөөн зөөлөн харцны наагуур манан татсан ч гэлээ
Гэвч цаг хугацаа хэдий хуучирчээ
ДХ: Би чамайг гуйгаад очихгүй ээ
Аз жаргалаа алдчихаад
Энэ л бүхэн миний хайр байсан
Эргээд ирэхгүйгээр нисээд явчихсан
Хичнээн харуусаад яах вэ
Чамайг харсан нүдийг минь хайрынх гэж
Хэн ч надад хэлээгүй гэлээ ч
Хүний сэтгэлд жаргалгүй хөвж явлаа ч
Хичнээн ихээр чам руу тэмүүлнэ вэ
Энгэр цээжийг налсан хацар минь халуун хэвээрээ
Гэвч он жилүүд дурсамжаа нуужээ
ДХ: *2
Миний ариун хайр байсан
