Амраг минь, гунигт дуу бүү аял!
Ариг цагаан саран хиртэж
Алсад жингийн цуваа саатна.
Айлын минь бүсгүй зовж
Алтан цэцгийн дэлбээ хумина.
Амраг минь, гунигт дуу бүү аял!
Уйтгарт дуу бүү аяла, янаг минь!
Унаган багын дуртгал бүдгэрч
Уулын царманд гөрөөс улдана.
Урийн усанд газар хэлтийж
Уран цагаан хусхан унана.
Уйтгарт дуу бүү аял, янаг минь!
Хөгжилтэй дуу аял, хонгор минь!
Хөвчийн гүнд гургалдай жиргэж
Хөхөөн дуу, горхитой хоршино.
Хүний үр ээжийгээ санаж
Харийн газраас яаран эргэнэ.
Хөгжилтэй дуу аял, хонгор минь!
Яруухан дуу аял, гэргий минь
Явуулын хүн түр саатаж
Янагаа үгүйлэн жаргана.
Янзагаа хөхүүлсэн шаргачин амарч
Яргуйн дэлбээг зөөлөн үнэрлэнэ.
Яруухан дуу аял, гэргий минь
Москва хот. 1980 он.
О. Дашбалбар. Шидэт ертөнц I боть, 55-р тал
