Бороо салхитай болзоонд яваад үүлэн цаагуур нуугдчихаж
Болжмор үүрээр үүрээ орхиод нарлуу нисээд одчихож
Болзолт зүрхний тольтон дээгүүр амраг минь ирээд буцчихаж
Бодолд хээлсэн солонгон туяа гунихаас залхаад замхарчихаж
Зөрүүд юм аа өвгөн улиас навчисаа шилгээгээд мөнхөрчихөж
Зөнтэй юм аа энэ зүүд намрын өдрүүдийг зөгнөчихөж
Энгэр газарт ургасан цэцэгс хүртэл хагдарчихаж
Эрин зууны шуурганд өвгөд минь жамаараа морилчихож
Сүнслэг чанар минь хайшаа ч юм бэ холын холд замхарчихаж
Сөгнөсөн найргийн минь шад бүхэн намайг голоод нүүчихэж
Сөөсгөр үр минь мичид зүүдлээд ижийгээ тоолгүй нойрсчихож
Сүлдний минь соёмбо буруу хараад Монгол минь надаас холдчихож
Оргүй хоосонд нэгнээ гээчихэж зуурдхан ч болтугай харуулаач
Оддын гэрт би малгайгаа үлдээчихэж бурхан минь аваад ирээч
Оломгүй далайд сэтгэлээ мартчихаж сэлүүр надад хайрлаач
Орчлонд итгэл минь гээгдчихэж тэнгэр минь надад өгөөч
www.URLAG.mn
