Ядуухан оюутны амьдрал
Алтан утас шиг хөвөрсөөр
Яруухан шүлэгчийн сэтгэл
Хийлийн чавхдас шиг хөглөгдсөөр
Дөрвөн хаврын ногоо гандаж одохын үесээр
Дөлгөөн нүдэн чамайгаа санаж суухын аясаар
Уяхан замбуутивийн наран одод хотлотол жаргадаггүй
Урьхан зантай ижий минь наддаа зовоод тайтгардаггүй
Ирж яваа намар цаг гэдэг
Ижийн минь үсэнд буусан мөнгөн хяруу шиг анзааргагүй
Дөмөн гишгэдэлтэй мориныхоо эр хар алхаагаар
Дүүрэн жаргалтай найрын ид хав дундуур
Халамцуухан мордоод хөх уулсаа зүглэхэд нь
Харилгүй горьгүй,хөгшин хэцүүдэнэ гэж зүтгэхэд нь
Нутгийн өвгөдөө өрөвдөөд нэг уйлчихна
Нулимс дутсан хорвоо бишдээ, больчихно
Ай,энэ намар цаг гэдэг
Аав минь хааяа аялдаг
Эр бор харцага шиг гэгэлгэн
www.URLAG.mn
