Ээжийн бүүвэйн уяхан дуу
Эцгийн дулаан дөлгөөхөн харц
Өлмий тэнцсэн гэрийн хоймор
Мэлмий сунгасан цэлгэр уужим
Зохиогч: Урлаг
Үлэмж дотно дүрийг чинь би мартий
Үгйлсэн өдрийнхөө тоог ч мартий
Үүргэлэх шөнийн зүүдээ мартий
Үнэн гэж байдгийг мартий
Харанхуй шөнө айж явтал би
Гяхарч дуугарсан модон хаалганаас
Гүн амьсгаа саарал нөмрөг
Гишгэх газаргүй сонин царай
Чи миний дууг дуулаач
Жигүүртэн шувуудыг уяртал дуулаач
Хамаг амьтныг сэрээтэл дуул
Хурмастын дагиныг чи иртэл нь дуул
Жигүүртэй юм шиг залуу насны
Жинхэнэ боловч гэнэн хайр
Алсаа бодоогүй чи бидэн хоёрын
Амьдрал болоогүй тэрхэн учрал
Зүүд, нойрны минь дотроосоо хө
Зүрхний маань Гоолингоо үзэгдээд байхын маа хө
Зүчлэн захиж хэлсэн үг нь ээ хө
Зүрхний минь дотор хадаастай байхын маа хө
Бодлын хаяанд зэллэх солонго хөтлөн
Болор цагаан бороо шивнээд
Ээнэг элгээ дагсан хос тогоруу
Энэ л бороонд биесээ дуудахад
Энгийн нэгэн бог өвс
Тэнгэрийн одонд дурлаж гэнэ
Эрхэсийн тэр үзэсгэлэнд
Хүсэл сэтгэлээ алдаж гэнэ
Бээрсэн гарыг чинь дулаацуулж
Оддын дор зогсох жаргалтай
Бэтгэртлээ шөнөжин бодоод би
Өглөө нартай учрах жаргалтай, жаргалтай
Өглөө бүхэн чинийхээ тэвэрт
Үнсүүлж сэрэх би дуртай
Зүүдэн хөлгөөр хамтдаа зугаалж
Зөвхөн чамтайгаа байх дуртай