Уйлдаа уйл зүүд минь
Уймарсан тэнгэрээс үүл арилтал уйл
Сэтгэл цагаан алчуурыг минь
Салхинд хийсэх навчис шиг
Зохиогч: Урлаг
Яах гэж чамд би хайртай болов оо
Зөрөөд өнгөрч л болох л байсан
Нүдээ тас аниад
Үгээ өөрөөсөө нуугаад
Эргэж харалгүй явах л байсан
Зүгээр нэг цас будрахад
Зүгээр нэг салхи сэвэлзэхэд
Зүгээр нэг хун уулзаад енгерехед
Зүрх ингэтлээ ч дуулдаггуи биз дээ
Униар зэрэглээ босоод ирлээ
Уул талыг чимээд ирлээ
Урин хавар ирлээ хайрт минь
Урдаас шувууд буцаад ирлээ
Урин хавар ирлээ
Сэрүүн намрын зэврүүн орой
Улаан навч хел дор уналаа
Зэрвэс бодсон сэтгэлд минь
Урсах цагиин нулимс баила
Хорвоо дэлхийг уярааж чадах
Хосгүй сайхан дуугаа зохиоё
Тал шиг дуундаа бүгдээр хөлчүүрч
Дандаа залуу явцгаая цөмөөр
Та нар надад итгэхгүй л байх
Уруулынх нь тод улаан өнгө
Царайных нь гэрэлт хасын өнгө
Харцыг минь булааж зүрхийг минь зүслээ
Хаана нуугдаж надад харагдсан бүсгүй вэ чи \х2
Сувдан шигтгээн дундаас мэлтийх
Эрхэсийн саран тэнгэрийг чимлээ
Сургийн газраас дурсан суугаа миний
Хайрын толинд чиний царай туяарна
Зөрөөд өнгөрөх тэрхэн зуур
Зүрх сэтгэлд гэгээ татсан
Зүрх сэтгэлд гэгээ татсан
Хараад өнгөрөх тэрхэн зуур
Нулимсаа арч охин минь битгии уилаач
Нар руу харж инээмсэглээрэи
Алтан наран чам уруу мишээж
Аргадан дуулахыг нь сонсоорои