Зулзаган моддын найган бүжих
Зуны өглөө зүүдлэн сэрлээ
Мөрөөдлөөс салахгүй чинийхээ дүрийг
Мөнгөн шүүдрээс эрж хайж билээ.
Зохиогч: Урлаг
Давхраат алаг нүд чинь
Далдын гунигийг үргээнэ
Дасаж танилцсан бидэн хоёр
Даахин хайр аа санагалзана
CB
Let’s bounce
Here we go
Sha la la la bounce
Sha la la la bounce
Шиврэн шиврэх зүүдний бороонд
Шимшрэн шимшрэх зүрхний толионд
Хайрыг амилуулан ургаа бил ээ
Ханьсыг сануулан соёолоо бил ээ
Гэгээ цуулан ниссэн хараацай юмаа чи
Гэгэл, гэгэлхэн бодолд минь гэнэ гэнэхэн ургах юмаа
Зүүдний асарт бүжсэн гүнж юмаа чи
Зүрхний мөнгөн тольтод гэгээн хайрыг шаглах юмаа
Хүний дайтай яваарай хүү минь гээд
Хүмүүн заяагаа наддаа хайрласан
Хөөрхийлж энхрийлж хайрлаж өсгөсөн
Хүндтэй хоёр буурал минь дээ
Дурлалын цагаан алчуур
Сэтгэлээс минь алдуурч
Дун цардмал зөргөөр
Чамайг чиглээд нислээ
Суман дэлтэй хээр морь нь
Сумнаас хурдан дүүлээд байна аа хөхө
Сүр муутай тэр нэг залуу чинь
Энд ч үгүй тэнд ч үгүй яа хөхө
Тосонгийн орой тоосроод байна
Тогтож суухыг байлаа даа
Мандалын оройгоор манараад байна
Манай нутаг санагдаад байна
Үзүүр Гурван сайхан
Тэмээн сүргийн говьдоо
Тэнгэр шүргэм бараатай Ингэн тэмээний нүд шиг Булаг шанд нь бүлээн Элсэн хонгор говьдоо Эхийн сүү шиг мэлтэрнэ