Баагисан халуун нарнаар
Багтарсан бухимдалтай
Барайсаар алхсаар
Байдаг цагаа үрлээ
Энэ хорвоогийн элдэв бурангуйг
Эсэргүүцэн шүлэглэсээр
Эрхтэн дархтны эцсэн бодлыг
Элэглэж шүүмжилсээр элээж явна даа
Энэхэн насаа би
Ядуу амьдралын зовлонгоор ноёдууд
Янз янзаар тоглоод
Ядарсан олон түмнээ нохойноос дор үзээд
Ямбандаа задарч яадгаа алдаад
Яг одоо бол “малаасаа” дордоод
Манийгаа хуураад
Явж байна л байна даа зайлуул
Тэр болгонтой тэрсэлдэж үнэнийг олно гэвэл
Тэмээ эврээ хүлээхтэй ижил юм даа
“Доголонгийн газар доголон” гэгчээр
Дотроо бухимдаад хэрэггүй юм шиг ээ
…… ……. …………. ……….. ….
Онгон цагаан саран хээр хоносон шөнөөр
Охин танхил цэцгийн ялдам үнэрт согтож
Орон зай цаг хугацаанаас ангид
Од мичидтэй тэнгэрийн дор жаргасаан
Олон жилийн өмнө…….
Тэгэхэд тэр ялдамхан
Тэнэгхэн шүлэгч би залуухан
Халуухан, яруухан
Хааяа бас зүггүйхэн
Хангал омголон зүрх минь
Хатууг үзээгүй
Хархан нүдэн тэр минь
Хорвоог таниагүй
Юм бүхнийг сайхнаар төсөөлсөн
Юу ч мэдэхгүй хүмүүс дэрвэж явж дээ
www.URLAG.mn
