Чиний минь зурагт он жилүүд урсан оджээ
Чимээгүй бардам цахилжээ цээжний минь алсруу
Хайлган залуу нас цэцгийн үнэрт саатаад
Хайр сэтгэлийн нутагт төөрчээ
Халуун зүрхэндээ тэврээгүй хайрт минь чи буруутай
Миний сурагтай цаг хугацаа зүрхэн дундуур чинь алхсан
Мэдээж энэ бүхэн чамд хэцүү байсан
Гэнэн хонгор нас үүлэн сүүдэрт даараад
Гэрэлт хайрын нутагт төөрчээ
Гараас чинь чанга атгаагүйд ганцхан би буруутай
Дахилт:
Зүрхэнд чи нуугдаж хоцорсон
Зүггүй хонгор хайр байлаа би
Зүүдний мананд төөрүүлж боломгүй
Зүс нь гэрэлтэй охин явлаа чи
Ахиад бүгдийг эхлэж чадахгүйгээс хойш
Амьдрал минь надад хааяа утгагүй санагдана
Хайр минь дуу болж хайрт минь чи дурсамж болжээ
Хамгийн гэгээн дурсамж үлджээ
Сэтгэлийн үгээ хэлээгүйдээ би буруутай
Санчиг үсэнд минь бударч үлдсэн
Зүйргүй энхрийн цасан байлаа чи
Санааны зоргоор хагацаж чадамгүй
Сайхан хайрын тэнгэр явлаа би
Дахилт:
Энгэр цээжинд минь асч ургасан
Эмзэг ариун цэцэг байлаа чи
Элэг зүрхэнд эгшиж хоцорсон
Энгүй хайрын эзэн явлаа би
