Зээрийн шаргал дэнж дээр ханаа шийрлэн тухалсан
Зэрэглээ хатирсан талдаа хангал булгиулж аргадсан
Зовхи нь өөдөө монголынхоо нүүдэлч удмын үр сад билээ бид
Зоргоор амьдрах хорвоодоо босоо хийморьтой эр хүн эр хүн билээ би
Танан цагаан гэртээ хоймор дүүргэн налайсан
Тагнайд ууссан айргаа хул мэлтэлзүүлэн сөгнөсөн
Зовхи нь өөдөө монголынхоо нүүдэлч удмын үр сад билээ бид
Зоргоор амьдрах хорвоодоо босоо хийморьтой эр хүн эр хүн билээ би
Өглөөн нарнаас өрсөөд уургаа тулан мордохдоо
Өнийн цэнхэр говио уртын дуугаар аргадсан
Зовхи нь өөдөө монголынхоо нүүдэлч удмын үр сад билээ бид
Зоргоор амьдрах хорвоодоо босоо хийморьтой эр хүн эр хүн билээ би
Зовхи нь өөдөө монголынхоо нүүдэлч удмын үр сад билээ бид
Зоргоор амьдрах хорвоодоо босоо хийморьтой эр хүн эр хүн билээ би
