Айдсаасаа нүүр бууруулж зугатаалаа гээд
Анд минь амьдрал амар болохгүйг сана
Ардаа татлаатай болохоор л там алхасч
Аргадаж явах дарс шиг гашуун зовлон бэлэглэсийм…
Ангилал: Бие биелгээ
Тамхиа асаах чамайг би харан бодлоо
Тайтгарч буй утаанд чинь гунигаа харлаа
Унасан үнс нь чиний минь урсах нулимс
Унтарсан иш нь миний урагдсан сэтгэл…
Өгсөн зүйлийг нь өвдөг сөгдсөн ч буцаа охин минь
Өр зөөлөн сэтгэлийг чинь сэмэлсэн болохоор тэр
Өршөөл эрэн чамаас гуйх үеийг одоо дуусгавар болго
Өмдөө тайлан тайчин байхдаа тэвчихгүйдээ хохь нь тэр…
Могой биеийг минь ороох шиг хүйт даасан мэдрэмж
Мартаж үл чадах хорслын ая цээж уран зурах
Мишээж байгаа царайндаа атаархлаа авсалсан
Миний эрээн дотортой хүн дүрстэй эмэгтэй найз.
Магад одоо би омогтон гэгэгдээд явж байгаа ч
Мартагдашгүй худал хуурмагийг хараад төвдөөгүйнх
Магад одоо чи цаасан титэмээ толгойдоо углавч
Маргашгүй үнэн гэвэл хэврэг агаад хоосон төдий…
Гитараа үүрээд гэрээсээ гарсан
Нэг уужим амьсгалж тэнгэр ширтчихээд л алхаж эхэлсэн…
Аз жаргалын эрэл, аян замд ганцаараа гарсан…
Ахин эргэж харахгүй чигээрээ явсан…
Амбагай хаан модон илжигэнд
Амьдаараа хадуулж байхдаа харамласан
Газар шороо
Товлоогүй болзоонд гэзгээ гоёсон
Томоогүй охин одоо том болсоон
Сэтгэлийн чинь жихүүнд зүрхээ дааруулахдаа
Сэмхэн ганцаардаж, алдахдаа ухаарч томоожсон
Эгцлэн харахыг хүсээгүй нэгэнд
Эвдэхэд хэцүү лацтай “сейф”
Сонирхож хальтхан өнгийвөл
Солиотой бүжгийн дэглэл
Уудам дэлхийн амийг адгуулсан
Увидаст хайрыг байлдан дагуулсан