НЭГ.
Өндөр чацархаг биетэй, өвгөн Сандаг тос даасан үрчлээт нүүрнийхээ хөлсийг нударганыхаа араар шудраад хажуу дахь том хар чулууг эвэршиж мойнийсон хурууныхаа ширүүн өндгөөр дарж, тулан сэвхийн бослоо. Эр ямааны илгэн богцонд цүндийтэл юм чихэж баруун мөрөн дээгүүрээ тохжээ. Харваас өвгөнд богцтой юм хумхан, хуучирч муудсан илгэн сармай дээл, хөлс нэвтэрч халтартсан юүдэн малгай, тэмээний тавгийг нимгэн зүсч уланд нь наасан хуучин булигааран монгол гутал, сүүж манан хөөрөг, буйлаасны буурцгаар хийсэн шар эрхи, олон жилийн өмнөөс хүзүүнд нь зүүлттэй ижил дасал болсон, хөдсөн гэртэй сахиуснаас өөр өмч хөрөнгө, эд хогшил гэх юм алга.
Ангилал: Утга зохиол
Хайртай хэрнээ хайрлуулж чадаагүй
Хэнзхэн сэтгэлийн минь гэнэхэн хайрыг минь өршөө
Асгасан хэрнээ асгаагүй нулимсанд
Алдаандаа харамсаагүй намайг өршөө
Тэнгэр нь хав хар тэр хавийн бүх сар үүл болоод нүүчихсэн
Тийм ахуйн доодтойх бяцхан дүнзэн байшингийн унтлагын өрөөнд
Элдэв дүрстэй тоолж баршгүй олон хүмүүс
Энэ булангаас тэр булан хүртэл солонго шиг л дамнажээ.
Үүрийн гэгээ улбартан цайж
Сийрсэн дээвэр шаргалтан байхад
Хөөрхий гичий гөлөглөжээ.
Хөөрхөн, долоон шар гөлөг гаргажээ.
Сайн уу хайраа чамдаа ирж буй гэгээн хайрын өдрийн баярын мэнд хүргэе. Он жилүүд улирсаар чи бид хоёр хэдийнээ долоон жилийг ардаа үлдээжээ.
Хоёр залуу зэргэлдээ амьдардаг байжээ. Тэдний амьдрал тэмээ ямаа шиг ялгаатай юмсанж. Нэг залуу нь эд хөрөнгө, мөнгө төгрөг, эрх мэдэл албан тушаал гээд цөм байхад нөгөөх залуу нь ядуу тарчигдуу амьдралтай, хоёр идэхгүй хоосон хонохгүй амьдардаг байж.
Эхэндээ гагцхүү өнө мөнхийн, хязгаар хярхаггүй, хав харанхуй Эмхгүй оршин байжээ. Энэхүү Эмхгүйд ертөнцийн амьдралын эх уг гарвал байжихуй. Ертөнц даяараа болоод үхэшгүй мөнхийн бурхад бүгд хязгаар хярхаггүй Эмхгүйгээс үүдэн гарсан,
Хамгийн дэгжин даашинзаа өмсөөд, Болороогоос зээлсэн гялалзсан хар туфлиэ ахин дахин харж, ороосон үснийхээ хэвийг гаргахгүйг хичээн эвтэйхэн толины өмнө хэд хэд эргэлдээд авлаа. Өнөөдөр ч Сэлэнгийн хувьд аргагүй чухал өдөр, чухам ингэж гоёж гоодож догдлох нь ч аргагүй.
Би түүний сүүлчийн гуниг
Бишгүүрийн хөг мэт сүүлчийн дурлал
Бишүүрхээд буцсан хайр болоод хагацал
Биелээгүй мөрөөдлийн эхний цэг
Шороо яран тэмүүлсээр түүнийг анх цухуйхад цонхон цаана сар гийж одод түгсэн өвлийн нэгэн саруулхан шөнө байлаа. Хөгнө шиг хар ногоон иштэй авирдаг энэ цэцэг бол хуримын бэлгэнд ирсэн тасалгааны есөн цэцэгний нэг нь билээ. Гэрийн эзэгтэйд бол өнгө өнгөөр алагласан эдгээр цэцэгсийн дотроос хамгийн царай муутай нь тэр байлаа.