Уудам дэлхийн амийг адгуулсан
Увидаст хайрыг байлдан дагуулсан
Ангилал: Утга зохиол
Гэрлээ Дарханд суурьшаад удаагүй, энэ жил оюутан болж ирсэн тэр энэ хоттой төдийлөн танилцаж амжаагүй. Гэвч тэр нэг л зүйлийн төлөө энд суралцахаар ирсэн. Эмч болох зорилгоо биелүүлж, сайн эмч болж сайхан амьдрахын тулд өөрийн таньж мэдэхгүй мөн ганц ч хамаатан садан гэх хүнгүй энэ газар ирсэн.
“Шүлэг, яруу найргийн мөрүүд хүмүүн бүхний дотор эргэлдэн байдаг зүйл, харин ил гаргаж уран яруугаар, утга найруулгатай бичсэн нэгнийг нь найрагч гэнэ” хэмээн нэг нь нэрт яруу гайрагч номынхоо өмнөтгөлд дурьдсан байдаг. Ийнхүү өөрийнхөө эгэлхэн авъяасаараа шүлэг тэрлэн яваа сэтгүүлч, яруу найрагч З.Одончимэг хэмээх залуухан уран бүтээлч бүсгүй нь “Би зовлондоо хайртай” хэмээх нэгэн бүтээлийг уншигчиддаа өргөн барьж байна.
Ар хөвчийн эх ууланд
Азарган чоно улихад
Алтан соёмбын хос загас хөөрөн бүжиж
Аугаа Монголын минь сүлдэн сэргэдэг ээ гэдэгт би итгэдэг
Борив тойгондоо байхдаа
Бонх боссон морин шагай
Болгож чанаад салгахад
Босоо буусан морин шагай
Сараа урд шөнө хүүхдүүдээ зүүдлээд өглөө босохоосоо өмнө чаддагаараа дэрээ баахан норгож аваад босов. “Заяа бас л ирж хоносонгүй дээ” гэж бодсоор ажил руугаа гарлаа.
– Яагаад бид чухам ингэж аж төрөх болсоноо ердөө ч ойлгодоггүй юм. Хэн ч тайлбарлаж өгөхгүй байсаар өдийг хүрлээ дээ хөөрхий.
Хайртай чинийхээ хажууд дэлгэрч ургасан
Хайрын бэлгэдэл цагаан уул цэцэг баймаар байна
Хамаг бүхнээс харамлан хамгаалж
Халуухан хайраараа усалж тордоорой
…Би эрвээхий.Турьхан далавчтай, өнгө үзэмж гэж гайхуулах зүйлгүй дэнгийн бяцхан эрвээхий. Хүмүүс намайг лааны дөлөнд шатаад л дуусдаг хэврэгхэн амьтай, богинохон настайг минь мэдэхээс биш, хүн шиг дурлаж хайрладгийг минь огтхон ч гадарлахгүй. Би дэнгийн эрвээхий.
Ээжийн орны хөл тушаах хананы толгойд алга дарам нар оройжингоо л шаргалтан байдагсан. Нар над шиг л ээжид минь хоргоддог вий гэсэн сонин бодол надад төрнө. Цамхагны хээг хойморт мэгтэн өглөө эртлэн гэрт минь тусаж, өдөржингөө эрх ганц хүүтэй нь тэр айлыг гийгүүлж өнжөөд аав ээжийг малын бэлчээрээс цуглан ирмэгц тоононоос мултран тэртээ уулын араар хажуулсан мэт далд орно.