(Зээ хүү Ш. Дашдоржидоо)
Өлссөн нохдод хоол өгөхдөө би
Хачин их баярладаг.
Өлөгчин гичий цадаад явахдаа
Сайны ерөөл уншдаг.
Ангилал: Зохиол
Хайр сэтгэл болоод санасан сэтгэл, агуу хайрын зуучын тухай алдарт Галидасын Үүлэн Зардас зохиолын тухай сонсоогүй хүн ховор бизээ. Энэхүү зохиолын талаар багахан тайлбар оруулая. Таалан соёрхоно уу.
“Хайр аа, би чамайг санаж үхэх нь ээ. Ядаж байхад яасан ч их түгжээтэй юм. Автобусанд бараг цаг бөглөрч байна. Чи минь юу хийж байна. Хайр нь одоохон очлоо. Үнсье, хайртай шүү. Bye.”
Тулгар төрийн 2222 жил, Их Монгол улс байгуулагдсаны 807 жилийн ой, Ардын хувьсгалын 92 жилийн ой тохиож буй баяр наадмын өдрүүд айсуй. Та бүхэндээ Д.Пүрэвдоржийн “Сумын наадам” шүлгийг толилуулж байна.
Уйдсан унтсан бүхний атийсан мөч тэнийж
Уулс дамнан хөглөрөх униар тийрэн бүжэхүй
Айлын бөөрөнд амь зууна гэдэг
Амаргүй даваа, хүүгээ л өрөвдөх юм
Амьтан царайчилж амьдарна гэдэг
Аймаар заяа, хүүхдээ л бодох юм
Хүсээд болохгүй хорвоогийн хатуухан хувь тавиланг яалтай.
Цэн цэнгийн нулимсаа арчмааргүй асгаруулан суух заримдаа Зоригоод арай дээр ч юм шиг. Саяхан л ирээдүйдээ итгэж сэтгэл өөдрөг урам зоригтой явсансан. Юугаар ч солимгүй ариун хайртайгаа учирч юм бүхэн нь дэндүү жаргалтай байсаан
Багш болсноос хойш багагүй хугацаа өнгөрчээ. Ажил гэр гэж гүйсээр цаг хугацааг ч анзааралгүй хаврын цэцэгс хэдэнтээ ургаж намрын шувууд хэдэнтээ буцсан ч би чамайг мартаж чадахгүй ,санах бүр нүдэнд минь чиний даруухан эгэл дүр төрх тодорч өөрийгөө мянгантаа хараан зүхэж , тэнэгээ гайхан дэмий л нулимс унагадаг аа.
Хүн чанар хэмээх хочтой жүжигчин өвгөн Билгүүн өндөр байшингийн долоон давхарт гарах гэж зүтгээд амьсгаадан зогсов. Агаар дутсан мэт ам нь ангалзан толгой нь эргээд тэрбээр эгээтэй л уначихсангүй. Хар хөлс нь цувж хамрын үзүүрээс хөлс под под урсан дусалж байлаа.
Дэнсмаагийн нойр хулжив. Өрхний хошуу эргүүлсэн тооноор сарны гэрэл шурган хоймор гулсана. Саалийн исгэлүүн үнэр сэнгэнэж, бүгчим халуунд ялаа шаагилдана.