Энэ жилийн “Playtime” фестивалийн промо видео дуу чимээгүй ч хүчтэй эхэлнэ. “Бид хэзээ хамгийн сүүлд өөрийгөө жинхэнэ утгаар нь мэдэрсэн бэ” хэмээх асуулт камерын хөдөлгөөнөөс, байгалийн чимээгүй дүрслэлээс, хөгжимгүй дүрслэлээс уншигдана. Энэ бол нэгэн фестивалийн промо видео гэхээсээ илүү амьдралын утгыг эргэн сануулах дуудлага юм.
Тус видеонд “play” гэдэг ойлголт тоглоом биш, харин ухамсрын сэрэл, чөлөөт амьсгал, аз жаргалын мөн чанартай дүйж өгүүлэгдэж байна. Хүн өөрийгөө мэдэрдэг агшин бол хөгжим эгшиглэх мөч, байгальд амсхийх тэр цаг юм. Энэ хоёрын нийцэл нь зөвхөн сонсох биш, дотоод чимээгээ ойлгох, мэдрэх замд хөтөлнө.
“Playtime” бол тайз, хамтлаг, хөтөлбөрийн нэр биш. Энэ бол эргэн сонсох, өөртөө эргэж очих ёслол мэт санагдана. Байгаль бол энэ ёслолын тайз. Хөгжим бол түүнийг нээх түлхүүр. “Play is so important” хэмээх гол мессеж нь сурталчилгааны уриа гэхээсээ илүү өөрийгөө мартах зуурт ч дахин сэрэх боломж байгааг сануулсан дотоод дуу хоолой юм.
Товчхондоо, энэхүү промо видео нь “ухаарал” хүргэхийг зорино. Зугаа биш, зүг чиг. Биднийг өдөр тутмын хэмнэлээс салгаж, хэн байсан бэ гэдгээ сануулах сэтгэлийн товчлуурыг дар гэж хэлж байна. “Playtime” бол тэр товчлуурын нэр юм.
