Эзэн болсон хүн минь
Эрх бага наснаас минь
Энхрийлэн өсгөж
Идэр цогыг гүйцэтгээд
Энэ бүхий юмаа
Итгэж мануулав.
Гадны хүн ирэхэд
Газрын холоос угтаж
Галзуу мэт загнаж
Хариуцахыг хичээвч
Хайрт эзнээ хориход
Харж байж буулгав.
Буцаад мордохын хэрд
Бухимдан бухимдан агсарсаар
Урах норохыг завдавч
Удалгүй холдоход нь үдэсхийгээд буцав.
Харанхуй шөнө болоход
Хадрах чоныг ирэхэд
Халгаалгүй хорьж
Хавьтуулалгүй хөөв.
Хуураад буцаж ирэх болов уу гэсэндээ
Хуцан хуцан манаж
Өвлийн урт шөнө
Гадаа даарч
Үүр цайлгаад
Өглөөний жавраар
Өөрийн гэртээ
Өнгөлзсөөр орж ирэхэд,
Өвдтол зодож хөөхөд
Үүрт эс өшрөвч
Өчүүхэн зуурт гомдох юм.
Нүүхэд явган дагадаг
Нүцгэн яс хэмлэдэг
Нүнжиггүй хоол иддэг, гэвч яахав,
Эртний ерөөлөөр учирсан
Эзэнтэйгээ
Эндэлгүй наслаад
Энх амар жаргая.
