Хонгор минь чамдаа
Хайртай гэж олон хэлээгүй
Зүүдэнд ирж зүрх тэвэрсэн
Заяаны хань минь гэж шивнээгүй
Яг одоо хэлье
Ямар их хайртайгаа Бат нотлоё
Хэнээр ч солихгүй Эрдэнэ минь
Хэзээ ч жаргахгүй наран минь
Хүүдээ нялхарч хошуу дэвсэн
Хайрлан өхөөрдөх аав минь
Хорвоод намайг ээж гэж дуудуулан
Хөөрхөн үрсээр баяжуулсан шидтэн та
Өвлийн жаварт хайрагдан
Өрцөө дааруулж ирээд
Өвөрт чинь дулаацан
Үнэрт чинь мансуурах дурлам
Өөр хүүхнээс харамлан
Өргөст харцаар шилбүүрдэхэд
Үнэнч шүү чамдаа гээд
Үнсэх чинь сайхан
Хааяахан оройтож ирээд
Хөлөө өргөн сэмхэн гишгэлж
Уучлал эрэн түнтэг түнтэг
Уруул цорвойн бөндөн бөндөн
Харанхуй нөмрөх орчлонд
Хайраараа гэрэлтүүлэх зул минь
Хальж баясах жаргалд
Хамж хөөсийг нь дундлах шүүгч минь
Ороод ирэхэд гэр дүүрдэг
Очоод тэврүүлэхэд бие дүүрдэг
Хаан байлаа ч чи өрсөлдөгчгүй
Хатан байлаа ч над шиг жаргахгүй
Н.Туяа 2012.12.6
www.URLAG.mn
