Дэнжийн эрвээхий шиг аальхан зантай
Дэргэд нь баймаар бүсгүй еэ чи
Дэрэм дэрмийн сондор унагаагүй
Дэндүү л хайрын минь алдрай минь
Зохиогч: Урлаг
Холын шувуудаар үгээ дайлаа
Хонгор чамд минь дуулан жиргэж хүргээ юм болов уу
Санасан сэтгэлийн минь хайрын дууг соносоод
Сартай үдшээр намайгаа дурсан үгүйлээ юм болов уу
Үүрийн цолмон шиг гэрэлтсэн
Үзэсгэлэн гоо хонгор минь
Үр ханийн заяа түшээд
Хулангийн сүрэг хул адуу
Хуйлрах салхи шиг хээр адуу
Уургалж барихад ороо ч бий
Унаад мордоход жороо ч бий
Тогоотой сүүгээ нартай дэврэхэд
Тооноо мялаан самрах өглөө
Буман сүрэг одтой хотлоход
Буяныг нь тогтоох хишиг өдөр
Агаархан тэнгэр минь ариун тунгалаг байна
Алагхан цэцгүүд маань анхилам тансаг байна
Алтанхан нарныхаа амин туяан доор
Ачтайхан ээжтэйгээ амар түвшин сууя
Хаврын салхиар сэтгэл тээгээд
Хацрыг минь та зөөлөн элбэв үү
Тэнгэрт гялалзах ододын дундаас
Тэргэл цагаан гэрэл санаж байна уу та
Хүүхэд насны гэгээн өглөө шиг
Холын цэнхэр нутгаа зорьноо би
Хөөрхөн охидын хархан мэлмий шиг
Хар ус нуур минь мэлтэлзэн угтлаа
Санахгүй л гэсиймаа чамайг би
Сэм сэмхэн зүүдэнд минь ирэх юмаа
Сэтгэлээ би захирч дийлэхгүй нь
Сайхан дүр чинь харагдаад болохгүй нь ээ
Хүсэл хөгөлсөн чамдаа би
хайраа дуу болгон өргий
Халуун итгэлийн энэрэлээр нь хө
Хүний дайтай яваа юм чинь дээ хө