Ноён Конрад Фон Бурген томоос том тавхайтай атлаа их л турь муутай чөргөр урт хөлөө бичгийнхээ ширээн доогуур жийж мөлчгөр халзан дагзаа зөөлөн сандлынхаа түшлэгт наагаад нүдээ анив.
«Энэ удаа ямар хүүхэн түрүүлэх болоо? Нөгөө Гамбург хотын бүжгийн хүрээлэнгийн Моника гэгч царай муутай боловч сайхан хөлтэй хүүхэн нэгэнт хуучирчээ. Бүжиг хийхдээ даанч сайхан хөдөлдөг хүүхэн шүү. Чөтгөр алгадулмарын хөлийг» гэж бодоод мишидхийн инээмсэглэж үслэг богинохон хуруунуудаараа ширээгээ тоншиход шалзны чинээн бадмаараг шигтгээтэй том алтан бөгж нь гялсхийв.