Ангилал: Зохиол

Гил хар гэзгээ шилсээр чи минь наддаа ирдэгсэн

Гэрийн чинээ хайраараа өлгийдөн бүүвэйлдэгсэн

Гэрэвших сэтгэлийн нандин утсыг цочоон байж

Гэнэтхэн ирж сэмхэн үүрээр буцдагсан

Миний ихрийн өрөөсөн охин дүүг маань Ниша гэдэг. Ниша бид хоёр адилхан хүрэн шаргал бужгар үстэй, инээмсэглэх үед хацар маань хонхойдог, төрхгүй байдлыг илтгэх үл мэдэг шантгар хамартай, тунгалаг хөх нүдтэй гээд яриад байвал дүр төрхийн хувьд усны дусал мэт хэр баргийн хүн андуурам л даа.

-Эмээ,та яг “Ганнам стайл” –аар бүжиглэж байна гэж хичээлээсээ ирсэн ач охиноо хэлэхэд хаалгаа онгойлгох гээд цоожны нүхээ олохгүй түлхүүрээрээ хаалганы будаг ховхорсон газар бүр хатгаж зогссон би цочин эргэж харав.

“…-Заза, тэгээд өөр захих юм байхгүй юу, одоо уйлж болохгүй шүү… Би Мөнгөөнөөг аваад явж байна. Удахгүй очлоо.” хэмээн Гэрлээд нялх хүүхэд аргадах мэт учирлангүй хэлээд эмнэлгээс холгүйхэн хүүг нь хөтлөн алхаж явтал:

Хорвоогийн хамгийн сонин үдэшлэгт чи очиж үзсэн үү.

Тэнгэр нь хав хар тэр хавийн бүх сар үүл болоод нүүчихсэн

Тийм ахуйн доодтойх бяцхан дүнзэн байшингийн унтлагын өрөөнд

Элдэв дүрстэй тоолж баршгүй олон хүмүүс

Нам гүм, чив чимээгүй. Намайг хэн ч харахгүй. Нүдээ бүлтийлгэв. Шүдээ ярзайлгав. Хэн ч шоолсонгүй. Хэн ч муулсангүй.Өдрийнхөө хуурамч багийг өмссөн хувцастайгаа тайлж одоо л нэг амарч байна. Өдөржин нуугдсан үнэн өрөөнд тэнүүчилнэ. Өөдөөс инээнэ. Дээрээс тонгойно.

Хэрүүлчийн дамжаагаар мөнгө олно гэж үнэндээ би бодож байгаагүй л дээ. Санаандгүй юмаар дүүрэн байдаг хүний амьдрал хойно доо. Нэг өглөө автобусанд суутал бөөн хэрүүл угтлаа.

Эмэгтэй хүний бачимдан хашгирах дуунаар шөнө дөл болтол “айпад”-аа “тэврэн” хэвтэж байсан би цочин бослоо. Халаадаа нөмрөөд үүд рүү очиход хаалганы цаана эмэгтэй хүний арга ядсан дуугаар мэгшин уйлах дуу сонсогдоход хаалганд чихээ нааж, хэрэгт дурлав. Уйлах эмэгтэйтэй хамт нэг эмэгтэй хүн, нэг эрэгтэй хүн ярилцаад байгаа сонсогдов. Дурангаараа харах гэтэл хэн нэгэн байрны дэггүй багачууд бохь наагаад “бөглөж” орхижээ.