Үзэсгэлэнт бяцхан хун шувууны
Өрөөсөн далавч нь бэртжээ
Цэлмэг тэнгэр хурц нарнаас
Чимээгүйхэн унаж явна шувуухай
Амьдрал даанч сайхан
Алтан нар даанч гэрэлтэй
Нарны туяа сөөм сөөмөөр холдож байна
Надад нас хайрла хүмүүс минь
Надад нас хайрла хүмүүс минь
Гэрээсээ холдож үзээгүй би
Агаарт дөнгөж нисч эхэлсэн сээн
Мөнхөд зун байх юм шиг санаж
Мөрөөдлөөр дүүрэн жиргэж явсан сан
Жаргалдаа тээхэд ташуурч
жавартай хорвоог мартаад
Тэгтэл далавч минь гэнэт бэртлээ
Тэсгэл алдан би ойчлоо