Дахилт :
Хар шингээсэн харцаар амрагийг чинь би зовоохгүй
Хайрыг чинь харамлаж хорвоог би зүхэхгүй
Гэрэлт орчлонд ханьсах хувьгүй заяагаа дагаж
Гэгээн ариун багын дүрийг чинь дотроо үлдээе
Хайраар дутаалаа гэж хорвоод бүү гомдоорой
Хайрлаж явсан намайг чи өөрөө ойлгоогүй
Сэтгэлээ хувиргавал надад битгий уурлаарай
Сэвгүй байсан зүрхийг чи өөрөө зовоосон
Хөрсөн сэтгэлийг халааж чадахгүй болохоор
Хүнийрхээд байгаа чамаас нүдээ нууж явна
Чамайг харамлаад яахав зүрх чинь хүнийх болохоор
Чин үнэнч сэтгэлээ ганц л хүнд зориул даа
Дахилт :
Нандин хайрын үгийг чамаас сонсоогүй болохоор
Насан турш хүлээнэ гэж худлаа амлахгүй
Нартыг хамт туулах ханиа сонгох үед чинь
Нууцхан уулзая гэж чамайгаа зовоохгүй
Тодоос тодхон дүрийг чинь сэтгэлдээ бүтээсэн ч
Томоогүй цайлган зангаар бусдад тараахгүй
Тогтоож баршгүй хүслээ зөвхөн өөртөө хадгалж
Тоотой наслах хорвоогийн жам ёсыг сөрөхгүй
Дахилт :
Дэндүү ахархан аьдралынхаа нэгэн хэсгийг
Дурласан чамайг гэсээр өнгөрүүлсэндээ харамсахгүй
Дутуу бүхнээ гүйцээхийн төлөө амьдрахдаа
Дурсамжийн эзэн чинийхээ дүрийг би мартахгүй
