Ойр ойрхон дуслах бороо чи уйтгартай
Одоо түүний хойноос нарны туяа
Хаа нэгтээд нуугдах салхинд цуурхал бий
Би хоосон тоолсоор сууна
Нойтон байсан хоосон цонхоор нойрмог хөнжил дээр
Би даарах дургүй ч холдоод нисэхэд
Уйтгар дуусах шиг
Цагаан байсан цаасан сэтгэл ягаан болсон байна
Чи миний хаанаас ч хөтлөхгүй би яарахгүй байна
Байнга дуулах дуунаас өөрөө уйдах шиг
Цаана уйдах түүнээс ээлжлэн зугтсаар
Хаана уулзах гүүр нь нууранд нуугдсангүй
Хайлж дуусах түүний зүүд
bridge:
Дээвэр үгүй байшинд унтан дэрээр нүдээ хаана
Дэмий зүүдэнд дурлах хүслээр чихээ дэрлэн нууна
Миний нүдэнд чиний уйтгар үгүй
