Ангилал: Дуу

Хуучин цүнхэндээ хувцасаа чихээд бас үүрээд би гарлаа
Хажуугийн мухлагаас тамхи авлаа гунигаа үлээлээ
Хэнд хайртай дуртай байснаа бодоод инээд хүрлээ
Хаачихыг минь бүү асуу би мэдэхгүй ч бас буцахгүй

Чи хүнийх байсан
Гэвч харцыг минь булаах чиний төрхөнд би дийлдсэн
Дахиад чамтай учрах болов уу гэж бодсон

Дээлний тань эмжээр сэмрээ юу ааваа
Духны тань үрчлээс нэмэгдээ юу ааваа
Энгэрийн тань товч сулраа юу ааваа
Дэргэдэх санаа тань үгүйлэгдэнэ ээ ааваа

Эмзэг яаруу гэнэн сэтгэл
Учрах хайрыг хүлээнэ
Өдөр шөнийг тэвдээнэ
Өглөөний салхийг угтан мөрөөдлөө илгээсэн
Шөнийн саранд итгэж өөрийн хүслээ шивнэсэн *2

Яагаад? Бороо хүртэл шиврэх болгондоо намайг цочоовоо
Яагаад? Бодол хүртэл баясах бүхэндээ чамайг хүлээвээ
Бие биенээ харах бүрдээ (Харц харцандаа итгээд байдаг)
Бидэн хоёр уулзах бүрдээ (Халуун сэтгэл догдлоод)

Цав цагаан цасан хоёр алган дээр минь хаялсаар
Зургийн мөнхийн шөнө шиг энэ үдшийн энэ дууг
Навчит залаат гацууртай нь дуулья
Миний гоёсон гацуурхан

Хөөрхөн нүдэт бүсгүй чамайгаа
үнсэж зүүдлээд би сэрлээ
Шөнийн саран цонхоор намайг хараад
үдшийн зүүдийг минь тааж мэдэв үү

Тэнгэрийн хаяа шуранхайлж
Тэнгисийн мандал бидэртээд
Тэртээд бид цагаахан завьтайгаа
Тэргэл нарны зүг довтолно