Нам гүм, чив чимээгүй. Намайг хэн ч харахгүй. Нүдээ бүлтийлгэв. Шүдээ ярзайлгав. Хэн ч шоолсонгүй. Хэн ч муулсангүй.Өдрийнхөө хуурамч багийг өмссөн хувцастайгаа тайлж одоо л нэг амарч байна. Өдөржин нуугдсан үнэн өрөөнд тэнүүчилнэ. Өөдөөс инээнэ. Дээрээс тонгойно.
Ангилал: Жүжиг
Хэрүүлчийн дамжаагаар мөнгө олно гэж үнэндээ би бодож байгаагүй л дээ. Санаандгүй юмаар дүүрэн байдаг хүний амьдрал хойно доо. Нэг өглөө автобусанд суутал бөөн хэрүүл угтлаа.
Эмэгтэй хүний бачимдан хашгирах дуунаар шөнө дөл болтол “айпад”-аа “тэврэн” хэвтэж байсан би цочин бослоо. Халаадаа нөмрөөд үүд рүү очиход хаалганы цаана эмэгтэй хүний арга ядсан дуугаар мэгшин уйлах дуу сонсогдоход хаалганд чихээ нааж, хэрэгт дурлав. Уйлах эмэгтэйтэй хамт нэг эмэгтэй хүн, нэг эрэгтэй хүн ярилцаад байгаа сонсогдов. Дурангаараа харах гэтэл хэн нэгэн байрны дэггүй багачууд бохь наагаад “бөглөж” орхижээ.
Их дэлгүүрийн цонхоор эх хотоо харахад сэтгэл сэргэмээр сайхан. Өдөржингөө ажилд дарагдаж шар усаа хуртал данс тооцоотой хутгалдсан би биеийнхээ чилээг гаргахаар дадсан зангаараа цонхны дэргэд очиж зогсохдоо нэг сонин юмыг олж харсан юм.
Сайхан сэтгэлт хүмүүс минь, буяныг бодож арав таван төгрөг хайрлаач, хариуд нь би танд дуу дуулж өгье
…Амьдралаа би чамд хайртай
Аа аа, амьдралаа би чамд …
гэж дуулах өнчин хүү байсхийгээд л даарч бээрсэн бяцхан хоёр гараа хумбайлган амандаа ойртуулж амьсгалах тоолонд нь савсан гарах уураар үлээж бүлээцүүлнэ.
10 дугаар сарын 3. Бид хоёрын танилцсаны 8 жилийн ойн өдөр. Гэвч юун танилцсаны ойгоо дурсах… Сэтгэл хоосрон, толгой задрах мэт ангалзан, цээжин дотор гомдол ч юм уу, гутрал ч юм уу нэг л их хатуу юм зангирч байна.
Манайх хотод ирээд 2 сар гаруй хугацаа өнгөрчихөж.8-р сарын нэгэн өдөр гайхалтай сайхан бороо орлоо. Зөөлөн, намуухан, шиврээ бороо. яагаад ч юм бороонд алхмаар санагдаад хувцсаа өмсөн гэрээсээ гарлаа. Гудамжаар элдвийг сонирхон алхаж явтал бороо ширүүсч эхлэв.
Оюyн ээлжээ хүлээлцчихээд өрөөндөө орж халаадаа тайлахдаа л сая ядарсанаа мэдрэв. Ийнхүү халаад, малгайгаа тайлан, чагнуураа хүзүүнээсээ мулталж зогсохдоо жижүүрийн шөнийн хүнд ачаанаас саалж сэтгэл амран гэртээ харьж бушуухан хөөстэй бүлээн усаар дүүргэсэн онгоцонд хэвтэхийг мөрөөднө.
Нэг орой миний танил утасдаж чи будгийнхаа ажилд нэг хүн аваач саяхан Монголоос ирсэн юм гэснээр тэр залууг би туслахаар авч ажиллуулсан юм. Түүнийг Золбоо гэнэ, цонхигор царай, турьгүй гар хуруу нь хар бор ажил хийж байсан шинж үгүй.
Сайн байна уу ээж ээ. Хүү чинь өнөөдөр төрсөн өдрөө тэмдэглэх гэж байна. Тэгэхдээ энийг надаас өөр энд хэн ч тэмдэглэхгүй бас хэн ч мэдэхгүй. Харин цагаан сүүгээрээ амлуулж өсгөсөн миний хайрт ээж та минь л мэдэж байгаа.Та минь тэнэгхэн үр намайгаа төрийн сүлдэндээ залбирч, тэнгэрт, бурханд сөгдөж байгаад ч бол өршөөх юм бол таны хүүгээ хайрласан дээдийн хишиг тэр байх болно.