Бороотой vдэш бараан шөнөөр
Шалтгаангүй намайг гуниг нөмөрхөд
Бодолдоо гэгээ асаан чамайг
Чамайг бисанадаггүй гэж үү
Тагтан дээр цэцэг гудайн
Yүлтэй тэнгэр дэргэдээс холдоход
Намайг юу бодож байсныг
Чи мэдэх үү
Оргил өндөр уулс хүртэл
Манан дундаа дүнсийж
Огт нар гийхгүй юм шиг өдрүүд байдаг
Бороо арилаад өглөө болог
Гэрлээ дагаад цэцэг өндийг
Ганцаардсан сэтгэл чамтайгаа байсныг
Yүлэнд нуугдсан сар л мэднэ дээ
Чимээгүй холын саарал анираар
Санаангүй уйтгар дэргэд ирэхэд
Өөртөө жарга зохион
Чамайг санадаггүй гэж үү
Цонхон дээр дусал уйлагнан
Гацуур хүртэл газарт гомдоход
Намайг юунд уяраасныг
Чи мэдэх үү
Холын холын бараа нь хүртэл
Манан дундаас холдож
Огт нар цэлмэхгүй юм шиг өдрүүд байдаг
Манан эрхлээд уулс харагддаг
Солонго хөөгөөд хүүхдүүд тоглог
Ганцаардсан сэтгэл чамайгаа байсныг
Тэнгэр түгсэн одод мэднэ дээ
Оргил өндөр уулс хүртэл
Манан дундаа дүнсийж
Огт нар гийхгүй юм шиг өдрүүд байдаг
