Ангилал: Утга зохиол

Зорилгогүй тоглоомонд өртөж, золгүй амьдралаа мартаж
Зол жаргалыг үзэн ядавч зоргоороо амьдрах би дуртай
Ертөнц даяараа намайг мартсан ч би огт гунихгүй
Ертөнц даяараа намайг магтсан ч би огт мишээхгүй

Ганцхан орчлонгоос чи намайг олж хараагүйн төлөө
Гэнэтхэн учрал, хэнзхэн яргуйн тухай бодохоо байлтай биш
Жүнзэн сарны туяаг дарс мэт залгилан алхаж нэг үзлээ
Дүнзэн гүүрийг таяг мэт тулан зогсож бас үзлээ
Би чамайг мартаагүй

Дуучин Т.Дэлгэрмөрөнг уншигч та бүхэн андахгүй сайн танина. Нэг хэсэгтээ “Номин талст” хамтлагийн залуус сонсогчдыг байлдан дагуулж байсан. Харин өдгөө тэд тус тусын амьдрал хөөн уран бүтээлээ хамтдаа туурвихаа больсон.

Эмч намайг босож өрөөн дотор явахыг зөвшөөрсөн тэр өдөр би хаврын нарны бүлээн элч ээсэн өмнө талын цонхонд ойртон очиж, эмнэлгийн хашааны доторхийг харвал илаарь болж байсан өвчтөн гадна наранд ээж, хүүрнэн сууцгааж байна. Цагаан нөмрөг өмссөн нэг өндөр залуу хүн том баадантай юм ачааны тэргэн дээр ачиж байхыг хараад, өөрийн эрхгүй юу билээ? гэсэн шиг бодогдов. Арай биш байдаг байгаа. Тэр хэрэв энд байвал нар баруун хойноос гарна гэдэг болох бий гэж нүдээ арчин дахин нарийвчлан харвал яахын аргагүй мөн.