Сул асгарах нулимс чинь
Энгэртээ бүдэрдэг нь худлаа
Суугаа өрөвдөж байгаа
Миний л сэтгэлийг л норгодог
Ангилал: Утга зохиол
Гүүний сүүл шуургалсан намрын өдөр
Гил хар нүдэн чиний хуримын зарыг
Олны салхинаас сонслоо.
Устай хавчгийг чинь тэгнэлцэж явсан
Манхан уулсын оройд нар тусахаас өмнө адуундаа мордохдоо
Мандаж байгаа наран зүг морьтойгоо давхиж зүгээн гаргадаг өглөөний монгол би
Малын мөртэй өглөөний талд нар тусаагүй байхад
Малгайныхаа сорон дээр нар тусахыг үздэг эртэч монгол би
Эр нэртэй эмийн төрөлтөнгүүдэд зориуллаа
Энгэсэг түрхэж таазаа шидэлсэн
Элдвийг өөлж шүлсээ үсчүүлсэн
Ээжийн охиныг хэрэгцээ болгож хардаг адгууснуудад бичлээ унш
Бүсгүй минь чинь толинд харахдаа инээмсэглэж байгаарай
Бүдэрч унасан чулуугаа хараад ч инээж яваарай
Ертөнцийн юм бүхэн чиний л төлөө хөдөлж байдаг
Ерөөлгүй энэ чулуу ч гэсэн чамайг ухаажиг гэж зам хөндлөн хэвтэнэ.
Итгэл үнэмшил гэж агуа зүйл ажгуу. Баян, ядуу, ухаантай, мэргэн, цэцэн, тэнэг, мангар, дарга, цэрэг, ажилчин, албан хаагч, сурагч, оюутан, гуйлгачин… гээд үгүй ээ, хүн гээч амьтан нь хэнбугай нь ч байсан тэр бүх хүнд л өөрийн гэсэн итгэл үнэмшил байх. Итгэл үнэмшил хувирах, өнгөө хувиргах ч тохиолдол бас байх л даа. Гэхдээ хувь хүний өөрийн төрөлхийн гэх үү дээ итгэл үнэмшилээсээ хүн яагаад ч салахгүй л болов уу.
Охин насаа үдсэн минь /сонсдог эротик өгүүллэг/
Хаанаас ирснийг нь мэдэхгүй
Хачин янзын амьтан минь
Хүзүүндээ зүүж эрхлүүлсэн
Хуруун чинээхэн бурхан минь
Уулын цас шиг ариухан явсан залуу насандаа
Уйлаад суух өдөртэй нүүрэлдэн хир суусан ч
Учирлаад аргадвал тайтгарах хорвоогийн жам нь
Уучлал гэсэн ганц үгэн дээр тогтдог гэлтэй…
Зэвхий цонхигор царайтай үлбэгэр хөгшин эмэгтэйн зовхи нь унжсан том нүд толиноос гунигтай ширтэнэ, Норжмаа өөрийнхөө энэ дүрийг харахдаа дөч гаруй жилийн өмнөх залуугийн цог золбоо, гоо үзэсгэлэнгээ үгүйлэх мэт харамссан өнгөөр шүүрс алдлаа. Хормойгоо сөхөн хөлөө ил гаргахад арьсных нь цаанаас урт урт судлууд хөх туяа татуулан сүлжилдэнэ.